Przejdź do zawartości

Mrówkożer rdzawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mrówkożer rdzawy
Conopophaga lineata[1]
(Wied-Neuwied, 1831)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

mrówkożery

Rodzaj

Conopophaga

Gatunek

mrówkożer rdzawy

Synonimy
  • Myiagrus lineatus Wied, 1831[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Mrówkożer rdzawy[4] (Conopophaga lineata) – gatunek małego ptaka z rodziny mrówkożerów (Conopophagidae). Występuje w Ameryce Południowej.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Podgatunki

[edytuj | edytuj kod]

Z mrówkożera rdzawego został wydzielony w 2003 roku mrówkożer cynamonowy (Conopophaga cearae). Wyróżnia się 2 podgatunki[5]:

  • C. l. lineata (Wied-Neuwied, 1831) – wschodnia i centralna Brazylia
  • C. l. vulgaris Ménétries, 1835 – południowo-centralna i południowo-wschodnia Brazylia, Paragwaj, Urugwaj i północno-wschodnia Argentyna

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Lasy, zarówno pierwotne, jak i wtórne; często bambusowe zarośla lub ich okolice.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi 11–14 cm, masa ciała 16–25 g. Długość skoku wynosi około 2,7 cm (1,1 cala), ogona ok. 4,3 cm (1,7 cala)[6]. Gardło i pierś rdzawe, brzuch białawy. Wierzch ciała ziemistobrązowy. Samiec posiada szarą brew.

Samica składa 2 jaja. Wysiaduje je w nocy i przez większość dnia, w jego pozostałą część robi to samiec. Inkubacja trwa 14 dni. Pisklęta są zdolne do lotu po kolejnych 14 dniach. Mogą jednak przebywać z rodzicami jeszcze 1,5 miesiąca.

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

Według wyników badań przeprowadzonych w lasach Mata Atlantica ok. 58% pożywienia stanowią mrówkowate (Formicidae), oprócz tego żywią się także pająkami, chrząszczami i muchówkami[7].

Status

[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN gatunek ten zaliczany jest do kategorii LC (Least Concernnajmniejszej troski). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Conopophaga lineata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Whitney, B., de Juana, E. & Kirwan, G.M.: Rufous Gnateater (Conopophaga lineata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2014. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-09)].
  3. a b Conopophaga lineata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Conopophagidae Sclater,PL & Salvin, 1873 - mrówkożery - Gnateaters (wersja: 2020-12-27). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-02].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Antthrushes, antpittas, gnateaters, tapaculos, crescentchests. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
  6. P. L. Sclater: Synopsis of the American Ant-Birds (Formicariinae). W: Proceedings of the Zoological Society of London. T. 26. 1858, s. 285.
  7. Ana Luísa de Carvalho Lima, Marco Antônio Manhães & Augusto João. Ecologia trófica de Conopophaga lineata (Conopophagidae) em uma área de mata secundária no sudeste do Brasil. „Revista Brasileira de Ornitologia”. 19, 2011. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 352. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]